60 سه شنبه 89/7/27 , 2:50 ع پریا عمارلوفرد نظر غروب یک ستاره دنیــــامو زیر و رو کرددلـــم تو اوج تردیـــد ٬ فقط یــــه آرزو کرد کاشکی سفر می رسوند ما رو به بی نهایت اما حالا جــــــاده هم می ره به سمت غربت هم خونــه ی قدیـــمی٬ سقفمـو از من نگیـــر تــــو واژه ی بودنی ٬ معنـــــی رفتن نگیـــر شایـــد که لحظه هامـــون غریبه بـاشه با هم نـــگو که فرصتی نیست ٬ نــگو آخـــر راهمتو این غــــــروب دلگیر٬ ای از ترانه لبریزنـذار بپیچه اینــجا بـــوی غــریب پــــائیز...
غروب یک ستاره دنیــــامو زیر و رو کرد کاشکی سفر می رسوند ما رو به بی نهایت هم خونــه ی قدیـــمی٬ سقفمـو از من نگیـــر شایـــد که لحظه هامـــون غریبه بـاشه با همتو این غــــــروب دلگیر٬ ای از ترانه لبریز
